گروه هنر: فیلم محمد رسول الله(ص) مارا صاحب یک فیلم استاندار در اسکار کرده است
به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا)، فیلم محمد رسول الله (ص) مارا صاحب یک فیلم استاندار در اسکار کرده است.
واقعیت این است که همه راهها به اکران فیلم در دنیا ختم میشود. برای داشتن نفوذ فرهنگی، ابتدا محصول فرهنگی شما باید دیده شود، هر چقدر هم محصول خوب تولید کنیم ولی نتوانیم آن را به مخاطب جهانی ارائه دهیم طبعا کاری صورت نگرفته است.
ابتدای هفته، هیئت انتخاب فیلم برای معرفی به اسکار از میان فیلمهای «خداحافظی طولانی»، ساخته فرزاد موتمن، «در دنیای تو ساعت چند است؟»، ساخته صفی یزدانیان، «رخ دیوانه»، ساخته ابوالحسن داودی، «سیزده»،ساخته هومن سیدی، «شیار ۱۴۳»، ساخته نرگس آبیار، «قصهها» ساخته رخشان بنیاعتماد، «ماهی و گربه» ساخته شهرام مکری، «محمد رسولالله(ص)» ساخته مجید مجیدی، «ملبورن» ساخته نیما جاویدی و «من دیهگو مارادونا هستم» ساخته بهرام توکلی، به برازندگی فیلم مجیدی رای داد تا مجیدی پنجمین حضور خود در اسکار را تجربه کند.
فیلم «محمدرسول الله(ص)» اثر خوش ساختی است که امسال پس از مدتها مارا صاحب یک نماینده استاندارد در اسکار کرده است. مجیدی فیلمش را باتوجه به معیارهای فنی و ساختاری، بر اساس معیارهای جهانی ساخته و در بخش محتوا، تمام تلاش خود را برای به ظهور رساندن بخشی از زندگی پیامبر به کار گرفته است. گرچه در میان فیلمهای بالا «محمدرسول الله(ص)» با اختلاف زیادی از سایر رقبا درصدر قرار دارد، اما بنظر میرسد بنای سیاستگذاران سینمای ایران در دولت تدبیر و امید نیز دیده شدن این فیلم در دنیا به عنوان محصولی آبرومند از سوی ایران است.حضور در جشنواره های جهانی قطعا در دیده شدن بهتر فیلمها کمک حال خواهد بود اما براستی همه راهها برای دیده شدن یک فیلم از جشنوارهها میگذرد؟ آیا مسئولان سینما هیچ راه دیگری برای دیده شدن فیلمهای ایرانی در خارج از کشور سراغ ندارند؟ اولویت سیاستگزاران فرهنگی چیست؟ دیده شدن فیلم های ایرانی توسط جامعه غربی یا حضور در جشنوارهها و نقد شدن توسط منتقدان؟